A (Alert) – przytomny, skupia uwagę, sam się komunikuje, np. prosi o pomoc

V (Verbal) – reaguje na polecenia głosowe, reaguje na pytania, reaguje na bodziec w postaci dźwięku

P (Pain) – reaguje na bodźce bólowe, reaguje na potrząsanie za ramiona

U (Unresponsive) – nieprzytomny, nie reaguje na żadne bodźce, brak świadomości i przytomności

Podchodzimy do poszkodowanego zawsze od strony nóg (jeżlei mamy taką możliwość), jeżlei jest przytomny – widzi nas

Jeżeli nasz poszkodowany odpowiada, jest przytomny, reaguje w jakiś sposób – pozostawiamy go w pozycji zastanej, staramy się dowiedzieć co się stało, podejmujemy dalsze czynności, monitorujemy poszkodowanego i w razie potrzeby wzywamy pomoc. Jeżeli nasz poszkodowany reaguje na pytania, w konsekwencji krew krąży, dociera do mózgu, mózg pracuje. Nie jest to zatrzymanie krążenia i nie będziemy w tej sytuacji rozpoczynać RKO.

Jeżeli nasz poszkodowany nie reaguje na pytania (bodziec w postaci dźwięku), przechodzimy do bezpośredniej interakcji z organizmem poszkodowanego – pochylamy się nad poszkodowanym (przyklękamy jeżeli leży), chwytamy poszkodowanego za ramiona (mięśnie czworoboczne tzw. kapturowe) delikatnie je ściskamy i potrząsamy za ramiona cały czas próbując skomunikować się werbalnie z poszkodowanym. Jeżeli nasz poszkodowany nie zareagował na wcześniejsze pytania, w tym kroku sprawdziliśmy reakcje na bodziec w postaci dotyku – zadaliśmy bodziec bólowy i obserwowaliśmy jego reakcje. Przypominamy – NIE klepiemy po twarzy, NIE szczypiemy, NIE szarpiemy, NIE kopiemy. Tzw. „bodziec bólowy” zadajemy w okolicy ramion sprawdzając czy poszkodowany na niego reaguje. 

Jeżeli nasz poszkodowany nie odpowiada na pytania, nie reaguje na potrząsanie za ramiona, oznacza to że jest nieprzytomny i nie reaguje na żadne bodźce. Jest to dla nas sygnał do NATYCHMIASTOWEJ dalszej oceny stanu poszkodowanego – czyli sprawdzenia oddechu. UWAGA! w tym właśnie momencie organizujemy sobie pomoc (np. świadkowie zdarzenia, najbliższa rodzina, znajomi itp.), ale nie dzwonimy jeszcze pod nr. 112/999 – będziemy to robić dopiero po ocenie oddechu. O czym napiszemy w kolejnym poście.

Dlaczego nie dzwonimy pod nr. 999/112 przed oceną oddechu u poszkodowanego? Ponieważ dyspozytor na hasło ”nieprzytomny” będzie oczekiwał od nas informacji o tym, czy poszkodowany oddycha, czy oddycha prawidłowo, czy oddycha nieprawidłowo, czy nie oddycha w ogóle. Wcześniejsza ocena stanu poszkodowanego = sprawniejsza komunikacja z dyspozytorem czy operatorem nr. alarmowego = krótszy czas rozmowy.